Μια βδομάδα έχει περάσει μετά το άνοιγμα των σχολείων και βρισκόμαστε ακόμα σε κατάσταση διάλυσης, αναμονής και απορίας. Παρά τις εξαγγελίες του υπουργείου και τα ημίμετρα για το άνοιγμα σε καιρό πανδημίας η κατάσταση περιγράφεται ως εξής:

• δεν έχουν γίνει ακόμα οι προσλήψεις του απολύτως απαραίτητου προσωπικού καθαριότητας, όπως αυτές ανατέθηκαν στους δήμους. Η έλλειψη ακόμη και της στοιχειώδους καθαριότητας αναγκάζει τους εκπαιδευτικούς να καθαρίζουν οι ίδιοι τους χώρους του σχολείου, το οποίο είναι ανοικτό προς το κοινό, γονείς και παιδιά. Υπάρχει πραγματική ανησυχία για το αν οι προσλήψεις, και μάλιστα ενισχυμένες, θα έχουν γίνει μέχρι την έναρξη της σχολικής χρονιάς ακόμα και με την παράταση που δόθηκε.

• Τα μέτρα – ημίμετρα που εξαγγέλθηκαν θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μαθητών, οικογενειών κι εκπαιδευτικών, αφού δεν εξασφαλίζουν την ασφάλεια τους από τον Covid-19, παρά μόνο διευκολύνουν το άνοιγμα των σχολείων διατηρώντας τις παλιές συνθήκες λειτουργίας τους με το μικρότερο δημοσιονομικό κόστος. Συγκεκριμένα καμία πρόβλεψη δεν έγινε για την εύρεση των απαραίτητων χώρων και την πρόσληψη ικανού αριθμού εκπαιδευτικών για να μπορέσουν τα σχολεία να λειτουργήσουν με μειωμένο αριθμό μαθητών ανά τμήμα, όπως είναι το υγειονομικά και εκπαιδευτικά σωστό. Αντιθέτως αποφασίστηκε ο συνωστισμός 25 μαθητών σε αίθουσες των 20 τετραγωνικών αδιαφορώντας και υποβαθμίζοντας απολύτως τον δεύτερο παράγοντα του τρίπτυχου πλύσιμο χεριών-αποστάσεις-μάσκες. Η αντιμετώπιση και αιτιολόγηση της επιλογής του συνωστισμού στις τάξεις έγινε με την υποστήριξη μάλιστα της επιστημονικής επιτροπής λοιμωξιολόγων στη βάση ‘περίεργων’ μαθηματικών, ψευδών στατιστικών και ανορθολογικών μοντέλων και συμπερασμάτων.

• Έχοντας απαλείψει τον παράγοντα αποστάσεις από τη συνάρτηση πρόληψης από τον Covid-19, η κυβέρνηση και η επιτροπή έπαιξε όλα τα χαρτιά της πάνω στις μάσκες, τις οποίες με εγκύκλιο έκανε υποχρεωτικές στα σχολεία. Μέσα σε ένα επικοινωνιακό θέατρο του παραλόγου ανήγγειλε ότι θα δώσει δωρεάν πάνινες μάσκες στους μαθητές και ένα παγούρι(!) προσφορά ιδρύματος χορηγών. Μαθαίνουμε ότι ο μειοδοτικός διαγωνισμός για τις μάσκες οδεύει προς φιάσκο αφού υπάρχουν ενστάσεις και αναφορές για στήσιμο της διαδικασίας. Αναρωτιόμαστε αν θα υπάρχουν οι μάσκες στα σχολεία στις 14 Σεπτεμβρίου ή αν θα πρέπει οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να επωμιστούν και αυτό το οικονομικό βάρος!

• Μέσα στα πλαίσια του μέτρου της μάσκας συνεχίζονται οι γενικολογίες και η αντιφάσεις ως προς την εφαρμογή του. Για παράδειγμα η μάσκα θα είναι υποχρεωτική για τους μαθητές στις τάξεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αλλά θα βγαίνει κατά τη διάρκεια του φαγητού στις πολυπληθείς αίθουσες του ολοημέρου, στο οποίο δε, μετά από σύσταση της υπουργού, παροτρύνονται να συμμετέχει μεγαλύτερος αριθμός μαθητών. Είναι απορία όλων μας πως ακριβώς θα διασφαλιστεί η υγεία όλων μας όταν αφαιρούνται από τη συνάρτηση και οι δύο απαραίτητοι συντελεστές, και η απόσταση και η μάσκα!

• Το υπουργείο έχει περιοριστεί σε γενικές εγκυκλίους χωρίς διευκρινίσεις, χωρίς συγκεκριμένες αναλυτικές, ρεαλιστικές οδηγίες. Εκτός από τις ασάφειες για τη λειτουργία του ολοημέρου την ώρα της σίτισης, τίποτα επίσης δεν έχει διευκρινιστεί σχετικά με το τι γίνεται με γονείς και μαθητές που αρνούνται επίμονα να συμμορφωθούν με τα μέτρα. Ήδη από τις πρώτες μέρες που έχουν ανοίξει τα σχολεία έχουν σημειωθεί εντάσεις, εκβιασμοί και απειλές απέναντι σε διευθυντές και σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι καλούνται να εφαρμόσουν την εγκύκλιο υποχρεωτικής χρήσης μάσκας. Η απουσία εφαρμοστικής εγκυκλίου και σαφών οδηγιών του Υπουργείου αφήνει τους εκπαιδευτικούς υπόλογους και έκθετους απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις διαταράσσοντας τις σχέσεις μέσα στη σχολική κοινότητα.

• Ήδη μέσα σε τέσσερις ημέρες λειτουργίας έχουν σημειωθεί κρούσματα Covid-19 σε εκπαιδευτικούς σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία της χώρας. Μετά από καταγγελίες συλλόγων εκπαιδευτικών των περιοχών των κρουσμάτων είναι προφανές ότι τα πρωτόκολλα δεν ακολουθούνται, οι απολυμάνσεις χώρων καθυστερούν σε εγκληματικό βαθμό, δεν γίνονται τεστ σε όσους πιθανά εκτέθηκαν στον ιό, ούτε απομακρύνονται από τον χώρο. Γενικότερα στον τομέα της εξέτασης και των τεστ βρισκόμαστε στη φάση που το ένα μετά άλλο τα εθνικά διαγνωστικά κέντρα για τον Covid-19 δηλώνουν αδυναμία διαχείρισης του όγκου των τεστ, θολώνοντας ακόμα περισσότερο το τοπίο γύρω από την παρακολούθηση της πανδημίας ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο τόσο κομβική, όπως αυτή που διαμορφώνεται με το άνοιγμα των σχολείων.

Είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας γίνεται με τρόπο πρόχειρο και αντιφατικό γεμάτο με αντιφάσεις, συνεχές κόψε-ράψε, πρωτοκαθεδρία του κόστους (οικονομικού και πολιτικού). Το θράσος έχει υπερβεί κάθε όριο, όταν ανακοινώνεται χωρίς καμία αιδώ ότι δεν υπάρχουν χρήματα για προσλήψεις περισσότερων εκπαιδευτικών για να λειτουργήσουν τα σχολεία όπως πρέπει, αλλά την επόμενη στιγμή κανονίζεται χορός δισεκατομμυρίων για αγορά πολεμικών εξοπλισμών για τα πολεμικά νεο-αποικιοκρατικά παιχνίδια στη Μεσόγειο. Η γενικευμένη διγλωσσία κυβέρνησης και ειδικών καλλιεργεί συνωμοσιολογικές και ανορθολογικές λογικές στην κοινωνία και κλονίζει κάθε αίσθημα εμπιστοσύνης. Προτάσσοντας την ατομική ευθύνη ως μόνη λύση, η πολιτεία απεκδύεται των ευθυνών της αφήνοντας τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης στον κοινωνικό αυτοματισμό. Χωρίς γενναία και υπεύθυνα μέτρα αντιμετώπισης και πρόληψης η πολιτεία προχωρά σε επικίνδυνους πειραματισμούς με τη δημόσια υγεία.

Κάτω από αυτές οι συνθήκες αποτελεί αδήριτη ανάγκη η αυτοοργάνωση μέσα από επιτροπές αγώνα και η συλλογική δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων μας, τα οποία τώρα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να καλέσουν άμεσα γενικές συνελεύσεις, να γίνουν τα αυτιά και τα μάτια των εκπαιδευτικών, ένας μοχλός ελέγχου και πίεσης απέναντι στην πολιτεία για την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων μέτρων για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, ένα είδος ‘παρατηρητηρίου’ για να μπορούμε να ελέγχουμε την κατάσταση στα σχολεία μας και να ενημερώνουμε για κάθε πρόβλημα, παράβλεψη και παράλειψη.

Υπό αυτές τις συνθήκες απαιτούμε:

- τμήματα ολιγομελή το πολύ 15 μαθητών και άμεση χρηματοδότηση για την ανέγερση σχολικών αιθουσών. .

- μαζικούς μόνιμούς διορισμούς για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσο διορισμό/μονιμοποίηση  τώρα όλων των αναπληρωτών που έχουν έστω και μια σύμβαση αποκλειστικά με το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία. Αυξημένο αριθμό έως και διπλασιασμό των προσλήψεων λαμβάνοντας υπόψη τις αυξημένες ανάγκες για τη λειτουργία των σχολείων.

- δωρεάν τεστ σε όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές στην έναρξη της χρονιάς και στη συνέχεια περιοδικά δειγματοληπτικά.

- εξασφάλιση του αναγκαίου προσωπικού καθαριότητας σε όλο το ωράριο λειτουργίας των σχολείων με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας για τα σχολεία. Διάθεση του απαραίτητου υγειονομικού υλικού (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά κλπ) σε καθημερινή βάση και δωρεάν για όλους (μαθητές, εκπαιδευτικούς, βοηθητικό προσωπικό).

- άδειες ειδικού σκοπού για όλους τους εκπαιδευτικούς που τις χρειάζονται

 

Το Υπουργείο οφείλει να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης στα σχολεία χωρίς να πετάει το μπαλάκι στους εκπαιδευτικούς ως είθισται.

Καλούμε τη ΔΟΕ να καταγγείλει το Υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση για τους επικίνδυνους πειραματισμούς σε βάρος των μαθητών , των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους ως προς το άνοιγμα των σχολείων επιχειρώντας την εφαρμογή όλων των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που έχει νομοθετήσει πρόσφατα.

LOCKDOWN στην αντιεκπαιδευτική και αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης

ΑΓΩΝΑΣ για το ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 και την ασφάλεια των μαθητών και των εκπαιδευτικών του

Εν όψει ανοίγματος των σχολείων…

Μετά το κλείσιμο των σχολείων και το στήσιμο χωρίς καμία προετοιμασία και οργάνωση μιας εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, τώρα έχουμε περάσει στη φάση της επιστροφής σε μια “νέα κανονικότητα”, όπως αποκαλείται παγκοσμίως, για να μπορέσουμε να “ξανανοίξουμε ως κοινωνία και οικονομία” με όλες τις προφυλάξεις απέναντι στην πανδημία η οποία ακόμα μαίνεται.

Από το “Μένουμε σπίτι” λοιπόν προχωράμε τώρα στο “Μένουμε ασφαλείς”. Το ερώτημα όμως είναι για μια ακόμη φορά, αν έχουμε προετοιμαστεί και οργανωθεί αναλόγως έτσι ώστε να μείνουμε ασφαλείς.

Όπως με την αρχή της πανδημίας έγινε σαφές σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και ταυτόχρονα φάνηκαν τα σημάδια της εγκατάλειψης και αποψίλωσης που έχει υποστεί από μια σειρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ήθελαν λιγότερο προσωπικό, υποχρηματοδότηση και εμπλοκή ιδιωτών στην παροχή υπηρεσιών υγείας, έτσι και τώρα με την επάνοδο στην “κανονικότητα” φαίνονται τα “κοκαλάκια” ενός στερημένου δημόσιου σχολείου, με κτιριακά προβλήματα ετών, με απαρχαιωμένο εξοπλισμό, με στοιβαγμένο μαθητικό πληθυσμό και με έλλειψη χώρων και προσωπικού. Χωρίς κανέναν σχεδιασμό για την ουσιαστική αλλαγή αυτής της ζοφερής “κανονικότητας”, η κυβέρνηση προσπαθεί με χίλια ζόρια να τη χωρέσει στη νέα εκδοχή του “Μένουμε ασφαλείς”. Και προφανώς δεν της βγαίνει...τα μαθηματικά δεν δουλεύουν στην περίπτωση του ανοίγματος των σχολείων με ασφάλεια.

Παρά την αμετάκλητη θέση που έχουν εκφράσει οι επιστήμονες της επιτροπής του ΕΟΔΥ που θέλει τη διατήρηση 2 μέτρων απόστασης μεταξύ μας, στα σχολεία έγινε έκπτωση στο 1.5 μέτρο. Παρά τις συστάσεις για το ύπαρξη πολύ 10 άτομων στον ίδιο χώρο, στη σχολική τάξη επιτρέπονται 15. Παρά τη σύσταση για μάσκα παντού στους κλειστούς χώρους, στο σχολείο είναι μόνο προαιρετική.

Επίσης αινιγματική είναι η θέση επιστημόνων και υπουργείου για το τι σημαίνει “ευπαθείς ομάδες” και το κατά πόσο τελικά τα παιδιά μπορούν ή όχι να αγκαλιάζουν τους παππούδες ή όχι. Το σχολείο προβάλλεται ως “ασφαλές περιβάλλον”, αφού με την καινούργια θέση των επιστημόνων τα παιδιά ούτε νοσούν εύκολα, αλλά ούτε μεταφέρουν τον ιό, όπως πίστευαν στην αρχή. Άρα ακόμα δεν είναι σαφές ποιοι μαθητές θα εξαιρεθούν από την επιστροφή στο σχολείο και γιατί, αφού όπως προσπαθούν να μας πείσουν “δεν κινδυνεύουν”. Επίσης ενώ πολύς λόγος γίνεται για τους μαθητές και ορθώς, σχεδόν κανένας δεν υπολογίζει το εκπαιδευτικό προσωπικό, το οποίο σε μεγάλο βαθμό είναι γηρασμένο μετά από την ανυπαρξία μόνιμων διορισμών και τη συνεχή αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Τι γίνεται με αυτό το προσωπικό που εξ’ ορισμού ανήκει στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Θα θεωρηθεί ατομική ευθύνη η προστασία του σε ένα επισφαλές εργασιακό περιβάλλον;

Και επανερχόμαστε στα δύσκολα μαθηματικά που έχει να λύσει το υπουργείο και το κόψε ράψε ενός στενού κοστουμιού που με την παραμικρή κίνηση μπορεί να σκιστεί και να αποκαλύψει με τραγικό τρόπο ότι “ο βασιλιάς είναι γυμνός”.

Όσο πρόχειρα και με απρόβλεπτα αποτελέσματα εισήχθη η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στην καθημερινότητά μας, άλλο τόσο τώρα εφευρίσκονται άλλοι ευφάνταστοι τρόποι διδασκαλίας για τους μαθητές που θα εξαιρούνται της διδακτικής διαδικασίας επειδή ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες. Η λύση που παρέχεται είναι η ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος, όπως αυτό πραγματοποιείται στην τάξη. Τα δεδομένα ανατρέπονται εντελώς και από κει που η όποια φωτογράφιση ή μαγνητοφώνηση στον χώρο του σχολείου χρειαζόταν τη συναίνεση των γονιών, τώρα προτείνεται ως κάτι φυσικό, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς κουβέντα για προσωπικά δεδομένα, χωρίς τίποτα. Για να μη μιλήσουμε για τη πλήρη αδιαφορία για τη συναίνεση του ίδιου του εκπαιδευτικού που μπαίνει στη διαδικασία εγγραφής και αναπαραγωγής του παιδαγωγικού και διδακτικού του έργου χωρίς να του ζητηθεί καν μία τύποις συναίνεση. Καμία σκέψη επίσης για το πως η αυτή η ίδια η διαδικασία της εγγραφής θα επέμβει και θα επηρεάσει τη διδακτική διαδικασία, την ελευθερία της, την έκφρασή της και τις δυναμικές της. Για άλλη μια φορά οι εκπαιδευτικοί καλούνται να εφαρμόσουν μεθόδους άγνωστες και ατεκμηρίωτες, με άγνωστα και επικίνδυνα ίσως αποτελέσματα για όσους εμπλέκονται στη διδακτική διαδικασία. Να υποθέσουμε ότι για ο,τιδήποτε πάει στραβά θα είναι πάλι ζήτημα ατομικής ευθύνης…

Η κυβέρνηση βιάζεται να περάσει στην “νέα κανονικότητα” για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Βιάζεται να ανοίξει τα σχολεία έστω και για 15 μέρες αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που θέτει κάτι τέτοιο στη δημόσια υγεία και ψυχολογία όσων μετέχουν στην εκπαίδευση αλλά και του στενού τους περιβάλλοντος. Υπουργείο και επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μας, αφού πέφτουν συνεχώς σε αντιφάσεις που αποδεικνύουν ότι και αυτοί δεν είναι σίγουροι για το τι ισχύει, αλλά πειραματίζονται πάνω στον πληθυσμό με τη μέθοδο της δοκιμής και πλάνης.

Ταυτόχρονα, καμία γνώση δεν φαίνεται να απεκόμισαν οι κυβερνώντες σχετικά με τη σπουδαιότητα των δημόσιων δομών είτε αυτές αφορούν την υγεία, είτε την εκπαίδευση. Με την μεγάλη πιθανότητα νέου κρούσματος του ιού από Σεπτέμβρη όπως μας λένε οι ειδικοί, αντί να εκπονούνται αυτή τη στιγμή σχέδια επανόδου στα σχολεία από Σεπτέμβριο, τα οποία να προβλέπουν διπλάσιες προσλήψεις εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού στα σχολεία, μειωμένο αριθμό μαθητών στις τάξεις, δημόσιες επενδύσεις για δωρεάν υγειονομικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, αναλώνονται στα πρόχειρα μαθηματικά crash test πάνω στην ήδη λαβωμένη από τον νεοφιλελευθερισμό παιδεία μας, και καταθέτουν μάλιστα και “μεγαλεπίβολα” νομοσχέδια για την αυτοχρηματοδότηση με την εύρεση πόρων από το σχολείο και τη δημιουργία μόνιμου συνωστισμού στα σχολεία μας με την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα.

Δυστυχώς κανέναν δεν καταφέρνουν να πείσουν για τη “νέα κανονικότητα” που πατάει ακόμα στην παλιά, δοκιμασμένη και αποτυχημένη τους κανονικότητα που μας έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση της διάλυσης των δημοσίων δομών, του πιο σημαντικού, όπως αποδείχτηκε, πυλώνα της κοινωνίας.

Η κοινωνία μας δεν επιδέχεται δοκιμές και πειραματισμούς. Υπάρχουν σοβαρές και ασφαλείς μέθοδοι για να τα καταφέρουμε ως οργανωμένη κοινωνία, αρκεί το κοινωνικό κόστος να αρχίσει να μετράει περισσότερο από το οικονομικό και πολιτικό, και η ατομική ευθύνη, την οποία ευαγγελίζονται οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς και της απορρύθμισης, να δώσει τη θέση της στην κοινωνική ευθύνη.

Όσο οι κυβερνώντες υποβαθμίζουν και εξαφανίζουν τη λέξη “κοινωνικό” ακόμα και από το αναλυτικό πρόγραμμα του σχολείου, η κοινωνία θα βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο... κι όχι μόνο από τον ιό.