Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αξιολόγηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αξιολόγηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2022

 

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (Ε.Α.Κ.Ε.)

 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ- ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ

 ΣΕΠΕ Κορυδαλλού – Αγ. Βαρβάρας

τηλ.επικοινωνίας: 6940025033 (Αφροδίτη Μπράζα), 6973623089 (Σοφία Χατζοπούλου)


Οι 5 ‘κενοτομίες’ του Υπουργείου με το άνοιγμα του σχολείου


Συνάδελφοι/ισσες,

Λίγες μέρες έμειναν μέχρι το χτύπημα του πρώτου κουδουνιού για το φετινό σχολικό έτος. Μην έχοντας ακόμα προσπεράσει πλήρως την πανδημία και το πλήγμα της στην εκπαιδευτική κοινότητα, τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν την ανασφάλεια και τις δυσκολίες που δημιουργούν η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση, αποτέλεσμα και του πολέμου που μαίνεται στην Ευρώπη υπό την πίεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των επεκτατικών γεωπολιτικών βλέψεών τους. Το ενεργειακό, σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική και επισιτιστική κρίση και την αιματηρή προσπάθεια ανάκαμψης του καπιταλισμού από την βαθιά οικονομική κρίση στην οποία έχει περιπέσει, εντείνει τα κοινωνικά προβλήματα και τις ανισότητες με την κοινωνία να περιορίζεται στα ψίχουλα που της πετά το κεφάλαιο για να επιβιώσει το ίδιο.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και με τα σχολεία να αντιμετωπίζουν πληθώρα προβλημάτων, κτιριακών, στελέχωσης και υποδομών, και υποχρηματοδότησης, το Υπουργείο διατυμπανίζει από τα τέλη του καλοκαιριού ότι “τα σχολεία θα ανοίξουν φέτος με 5 καινοτομίες”.

Για ποιες όμως καινοτομίες μιλάμε;

1. Η διεύρυνση του ολοήμερου σχολείου μέχρι τις 5:30 το απόγευμα με την οποία πλέον οι μαθητές θα μπορούν να παραμένουν στο σχολείο για 10 ολόκληρες ώρες (!), αν υπολογίσουμε και την πρωινή ζώνη ολοήμερου. Το πρόγραμμα της καινούργιας αυτής ζώνης θα αφορά θεματικές παρόμοιες των πρωινών εργαστηρίων δεξιοτήτων διανθισμένες με καλλιτεχνική και δημιουργική έκφραση, στα οποία οι μαθητές θα πρέπει να ανταπεξέρχονται έχοντας ήδη την κούραση όλης της ημέρας στο ίδιο περιβάλλον. Τα δε σχολεία καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αυτό μην έχοντας τις απαραίτητες υποδομές και προϋποθέσεις (σίτισης, ξεκούρασης, χώρων δημιουργικής απασχόλησης, θέρμανσης) μετά από μια μακρά περίοδο υποχρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών. Το σχολείο έτσι μετατρέπεται σε ένα “παιδοφυλακτήριο” επιβαρύνοντας το ήδη φορτωμένο πρόγραμμα των παιδιών και την ψυχική τους κατάσταση.

2. Η προσφορά των λεγόμενων ‘εκπαιδευτικών ομίλων’ μετά τη λήξη του πρωινού προγράμματος του σχολείου με τους οποίους το Υπουργείο εντάσσει πια ρητά και ανερυθρίαστα στη ζωή του μισθωτού εργαζόμενου εκπαιδευτικού την αμισθί εργασία. Πρόκειται για εργασία η οποία δεν θα προσμετράται στο ωράριο του εκπαιδευτικού και για την οποία θα ‘αμείβεται’ με μόρια για την αξιολόγηση του(!).

3. Η εισαγωγή καινούργιων ρόλων στην εκπαιδευτική μονάδα, και συγκεκριμένα του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή με την οποία το Υπουργείο θεσμοθετεί τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις υποστήριξης και αλληλοβοήθειας με στόχο να τις ελέγξει και να τις μετατρέψει σε μοχλό ιεραρχικής διαστρωμάτωσης και πίεσης με στόχο την πλήρη διάλυση των συλλόγων διδασκόντων. Με τον τρόπο αυτό προλειαίνει την είσοδο της εξωτερικής αξιολόγησης στα σχολεία καταρρίπτοντας κάθε έννοια παιδαγωγικής ελευθερίας για τον εκπαιδευτικό.

4. Η παγίωση των εξετάσεων στην ΣΤ’ δημοτικού (ελληνική PISA). Όπως φάνηκε την χρονιά που μας πέρασε οι εξετάσεις που εφαρμόστηκαν πιλοτικά σε επιλεγμένα σχολεία για την “εξαγωγή πανελλαδικών στατιστικών συμπερασμάτων” τώρα μπαίνουν κανονικά στο πρόγραμμα σπουδών δημοτικών και γυμνασίων, με στόχο την ετήσια μέτρηση και αποτύπωση της απόδοσης των μαθητών στη γλώσσα και στα μαθηματικά μέσα από ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών. Η ποσοτική αυτή αξιολόγηση των μαθητών θα βαρύνει ακόμα περισσότερο τα προγράμματα σπουδών, το άγχος και τη σχολική αποτυχία καθώς και τις τσέπες των γονιών, ενώ θα κατηγοριοποιήσει τους μαθητές, τα σχολεία και την εκπαίδευση ενταγμένο στο ευρύτερο πλαίσιο της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

5. Η εισαγωγή της αξιολόγησης στα σχολεία. Μετά την προσπάθεια εισαγωγής της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας την προηγούμενη χρονιά, τώρα το Υπουργείο προετοιμάζει το έδαφος για την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εισάγοντας όλες τις προαναφερθέντες ‘καινοτομίες’. Μέσα από την προσπάθεια δημιουργίας ιεραρχικών και ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών και κλίματος φόβου και εργασιακής ανασφάλειας, προετοιμάζεται το έδαφος για την εξωτερική αξιολόγηση, η οποία σε συνδυασμό με την αυτονομία (με οικονομικούς όρους) και αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, θα οδηγήσει στο σχολείο-επιχείρηση και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων. Η εξαγγελθείσα δε δέσμευση της κυβέρνησης με βάση τις οδηγίες του ΟΟΣΑ για “ελεύθερη επιλογή σχολείου” θα έρθει να ρίξει οριστικά την ‘ταφόπλακα’ στη δημόσια και ισότιμη εκπαίδευση.

Όλες αυτές οι πολυδιαφημιζόμενες καινοτομίες δεν είναι τίποτα άλλο από ‘κενοτομίες’, με άλλα λόγια τομές απόλυτα κενές παιδαγωγικού νοήματος. Ο στόχος τους είναι καθαρά οικονομικός, πολιτικός και ιδεολογικός βάζοντας τη δημόσια εκπαίδευση σε ένα ξεκάθαρα ολοκληρωτικό, καπιταλιστικό πλαίσιο, το οποίο θα εξοντώσει κάθε παιδαγωγική ελευθερία, χαρά και πραγματική δημιουργικότητα. Όλα θα είναι μετρήσιμα κι ελεγχόμενα κάτω από το φόβητρο της αρνητικής αξιολόγησης. Η ενέργεια του εκπαιδευτικού θα αναλώνεται σε γραφειοκρατικές εργασίες καταμέτρησης, αποτύπωσης και αξιολόγησης που καμία σχέση δεν έχουν με τον παιδαγωγικό του ρόλο. Πρόκειται για ένα σύστημα που ήδη έχει εφαρμοστεί στις Αγγλοσαξωνικές χώρες με ολέθρια αποτελέσματα για τα σχολεία, την παρεχόμενη εκπαίδευση και την ψυχική υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών.

Ταυτόχρονα όλες αυτές οι ‘κενοτομίες’ οδηγούν σε περαιτέρω μείωση του ήδη χαμηλού πραγματικού μισθού των εκπαιδευτικών, αφού εισάγουν έμμεσα την αύξηση του χρόνου και όγκου εξωδιδακτικής εργασίας και την εθελοντική, απλήρωτη εργασία υπό την απειλή μιας χαμηλής αξιολόγησης.

Είναι χρέος όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας να αντισταθεί σε αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργείου. Ο αγώνας για δημόσια, ανθρώπινα σχολεία, για ίση και δωρεάν παιδεία, για ελεύθερη έκφραση και εργασιακή αξιοπρέπεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί μέσα από τη συλλογική μας δράση, ισχυροποιώντας τις γενικές συνελεύσεις και τα σωματεία μας μέσα από την ενεργή συμμετοχή και αλληλεγγύη μεταξύ μας.


-Υπερασπιζόμαστε την παιδαγωγική ελευθερία και τις ισότιμες συναδελφικές σχέσεις

-Αγωνιζόμαστε για ελεύθερο και δημοκρατικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο των όλων των ίσων των διαφορετικών

-Δε συμμετέχουμε στις νέες ιεραρχικές αξιολογικές δομές προώθησης της ατομικής αξιολόγησης μέσα στα σχολεία (μέντορες/συντονιστές κ.λπ.)

-Δεν ξεχωρίζουμε τους συναδέλφους μας σε ανώτερους και κατώτερους, σε μέντορες και «εκπαιδευόμενους»

-Δεν αποδεχόμαστε την απλήρωτη εργασία και την έμμεση αύξηση ωραρίου

- Συμμετέχουμε, στηρίζουμε τα σωματεία μας για Απεργία-Αποχή τώρα!

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

3η μέρα του Συνεδρίου της ΔΟΕ

Η τρίτη ημέρα του συνεδρίου ήταν η ημέρα συζήτησης της αξιολόγησης - αυτοαξιολόγησης, της Υ.Α για τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου και της απεργίας - αποχής από κάθε μορφή αξιολόγησης.
Η πλειοψηφία της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΕΡΑ/ΑΕΕΚΕ) υποστήριξε την εισήγηση της ΔΟΕ για το ζήτημα της Υπουργικής Απόφασης, διαχωρίζοντάς το πλήρως απο το θέμα της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης. Μας είπαν μάλιστα - και σε εμάς και στους 44 συλλόγους με απόφαση Γ.Σ. - ότι "είμαστε εκτός θέματος", τονίζοντας ότι η απόφαση για τον προγραμματισμό και την αποτίμηση ουδεμία σχέση έχει με την αξιολόγηση. Εμείναν στις θέσεις τους περί απεργίας - αποχής ΟΤΑΝ προκύψει θέμα ποσοτικών δεικτών και τιμωρητικής αξιολόγησης, προβάλλοντας έναν άνευ προηγουμένου στρουθοκαμηλισμό που αφήνει τον κλάδο ακάλυπτο και έκθετο στις επιταγές του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και των επιτελικών του κυβερνήσεων.
Αν κρίνουμε από το πανώ του συνεδρίου μάλλον είμαστε "εκτός θέματος" - καμία αναφορά στην αξιολόγηση - αυτοαξιολόγηση!

Η πλειοψηφία της ΔΟΕ δεν παρέλειψε να υποτιμήσει και να απαξιώσει τις αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων για απεργία-αποχή από κάθε μορφή αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης και της Υ.Α για τον προγραμματισμό και αποτίμηση, λέγοντας ότι "20 και 30 άτομα δεν αποτελούν Γενική Συνέλευση"! 
Προσπαθώντας να διασφαλίσουν ότι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι θα εκπροσωπήσουν πραγματικά τις Γενικές Συνελεύσεις και τις αποφάσεις τους, οι Παρεμβάσεις σε συμφωνία με την Πρωτοβουλία και το ΠΑΜΕ ζήτησαν ονομαστική ψηφοφορία.
Το μνημονιακό μπλοκ των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ απέρριψαν το αίτημα αυτό, με τον ίδιο τον πρόεδρο της ΔΟΕ να δηλώνει ότι ""Οι αντιπρόσωποι στη ΓΣ της ΔΟΕ δεν είναι υποχρεωμένοι να μεταφέρουν τις αποφάσεις των ΓΣ των Συλλόγων" και να μας κατηγορεί στη συνέχεια για "χουντικές μεθόδους", και "ρουφιανιά".
Σε μια ύστατη προσπάθεια ζητήσαμε τουλάχιστον καταμέτρηση ψήφων αλλά και αυτό το αίτημα απορρίφθηκε "δημοκρατικά" με τον πρόεδρο του προεδρείου να δηλώνει με γκεμπελικό τρόπο "το προδρείο με 3/2 αποφασίζει πως δεν υπάρχει ένσταση"! Μετά κι από αυτό, οι Παρεμβάσεις και το ΠΑΜΕ δηλώσαμε ότι αμφισβητούμε και δεν αναγνωρίζουμε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.


Με αυτόν τον τρόπο οδηγηθήκαμε στο να μην υπάρχει απόφαση από τη ΔΟΕ που να προασπίσει τον κλάδο μπροστά σε αυτά που έρχονται από Σεπτέμβρη!
Είναι πια σαφές ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο όσον αφορά τον συνδικαλισμό. Η ΔΟΕ μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ένα εργοδοτικό, κυβερνητικό όργανο επίλυσης των συγκρούσεων, διαχείρισης των διεκδικήσεων και νομιμοποίησης των πολιτικών αποφάσεων, παντελώς αντίθετη και ανίκανη να εκπροσώπησει τον κλάδο στα επίδικα της εποχής μέσα από τη ρήξη και την οργάνωση αγώνων.
Η ίδια απροθυμία κυριάρχησε με την παρουσία του συντονιστικού των Αναπληρωτών και Αδιόριστων, οι οποίοι για άλλη μια φορά έθεσαν επιτακτικά το ζήτημα της κατάργησης του προσοντολογίου και την πραγματοποίηση ΤΩΡΑ μαζικών μόνιμων διορισμών με βάση την προυπηρεσία και το βασικό πτυχίο.

Η ΔΑΚΕ και η ΔΗΣΥ στο διεκδικητικό τους πλαίσιο περιορίστηκαν σε αόριστες δεσμεύσεις και σε ασάφειες σχετικά με τον χρόνο, αριθμό και τρόπο διορισμού των χιλιάδων ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών που στηρίζουν την εκπαίδευση τόσα χρόνια, των "μόνιμων αναπληρωτών".
Η προσπάθεια για "χάιδεμα αυτιών" και διατήρηση της εκλογικής του βάσης στον χώρο της αναπλήρωσης χαρακτήρισε και την τοποθέτηση του ΠΑΜΕ, το οποίο για άλλη μια φορά βασίστηκε στη "θεωρία" του περί αναθεώρησης του συντάγματος και συγκεκριμένα του άρθρου 103, αγνοώντας τους συσχετισμούς δυνάμεων του κοινοβουλίου, και το πόσο επικίνδυνο είναι να συμπεριληφθεί στα προς αναθεώρηση άρθρα εκείνο το άρθρο που διασφαλίζει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τη σχέση τους με την οργανική τους θέση - στην πραγματικότητα θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των μνημονιακών δυνάμεων της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Στο διεκδικητικό πλαίσιο κατατέθηκαν 9 προτάσεις, καμία από τις οποίες δεν πήρε την πλειοψηφία του σώματος. Σε μια προσπάθεια να ληφθεί απόφαση ο πρόεδρος της ΔΟΕ δέχτηκε τη κατάργηση του ν. 4549/2019 για το προσοντολόγιο, όχι επαναφορά του νόμου 3848/2010 και σημείο διαφωνίας παρέμεινε το κριτήριο με το οποίο θα γίνουν οι μόνιμοι διορισμοί. Θέση του ήταν η φράση: "Κυρίαρχο κριτήριο το βασικό πτυχίο και η προϋπηρεσία"  ενώ οι Παρεμβάσεις, ΠΑΜΕ, Πρωτοβουλία ζητούσαν να αποσυρθεί η λέξη "κυρίαρχο".Τελικά το ζήτημα τέθηκε προς διαβούλευση στα μέλη του Δ.Σ. Όπως διατυπώθηκε και ψηφίστηκε (από ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΕΡΑ/ΑΕΕΚΕ) η τελική πρόταση "Κατάργηση του νόμου 4549/2019. Όχι επαναφορά του νόμου 3848/2010. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου" χαρακτηρίζεται από αοριστία και ασάφεια μη προσδιορίζοντας τον τρόπο διορισμού, εξακολουθώντας να αφήνει ουσιαστικά την πόρτα ανοικτή στο προσοντολόγιο. Για αυτόν το λόγο οι Παρεμβάσεις διαφώνησαν με την πρόταση.    
Εν κατακλείδι η μόνη φωτεινή στιγμή του συνεδρίου ήταν το ομόφωνο ψήφισμα στήριξης προς τη διωκόμενη εκπαιδευτικό από τον Σύλλογο Γονέων Βαθέως Σάμου, την εκπαιδευτικό που διώκεται επειδή έκανε το χρέος της ως άνθρωπος και ως εκπαιδευτικός, με το να αντισταθεί στη ξενοφοβική στάση και συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών και τον αποκλεισμό τους από το ίσο δικαίωμά τους στην εκπαίδευση.  
Όσον αφορά τη χρονιά που μας έρχεται είναι σαφές ότι τα σχολεία κι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει για άλλη μια φορά να στηριχτούμε στα πρωτοβάθμια σωματεία μας και στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων όπως αυτές έχουν ψηφιστεί. Μόνο μέσα από την συσπείρωση, τον συντονισμό δράσης και το δυνάμωμα της συλλογικής δράσης μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πρακτικές και τις δομές  αυτοαξιολόγησης που ήδη έχουν προετοιμαστεί, καθώς και και όλα τα αντιεκπαιδευτικά και αντιεργατικά μέτρα που προβλέπονται. 

Τρίτη 4 Ιουνίου 2019

Περί αξιολόγησης, μερικές (σκόρπιες) σκέψεις

του Περικλή Παυλίδη
Επίκουρος καθηγητής. Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί (υπάρχουν και τέτοιοι) που γοητεύονται από την ιδέα της αξιολόγησης! Της αξιολόγησης για να ξεχωρίσουν οι άξιοι και άριστοι! Προφανώς είναι σίγουροι για τον εαυτό τους ότι ανήκουν στους άριστους! (Αν έχεις κάνει και κάνα δυο μεταπτυχιακά αυτή η σιγουριά μπορεί και να περισσεύει!)
Η ιδέα της υπεροχής των αρίστων, της αναγκαιότητας διάκρισής τους από το πλήθος δεν είναι καινούρια. Είναι βαθιά ριζωμένη στον κόσμο της κοινωνικής ανισότητας και ταξικής εκμετάλλευσης και απαντάται ήδη στη δουλοκτητική κοινωνία της αρχαιότητας.
Είναι μια ιδέα των κυρίαρχων τάξεων, των αφεντικών!

Μια ιδέα που εκφράζει την αλαζονική, ακραία ναρκισσιστική αντίληψη των αφεντικών για τον εαυτό τους, που μετουσιώνει ιδεολογικά την κοινωνική-ταξική τους υπεροχή στην ψευδαίσθηση μιας τρόπον τινά προκαθορισμένης-φυσικής ανωτερότητας.
Τι σημαίνει όμως να είσαι «άξιος», «άριστος» στην νεοφιλελεύθερη εκπαίδευση και πώς μετριέται η αξιοσύνη σου;
Με λίγα λόγια σημαίνει να μην έχεις μόνιμη εργασία, να προσλαμβάνεσαι με συμβάσεις ενός, δύο, πέντε ετών, να συμμετέχεις διαρκώς σε διαγωνισμούς πρόσληψης (τρέχοντας συχνά από το ένα σχολείο στο άλλο, από τη μια περιοχή στην άλλη), να βρίσκεσαι διαρκώς υπό καθεστώς μέτρησης των επιδόσ

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019

Πρόταση των Παρεμβάσεων Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κορυδαλλού – Αγ. Βαρβάρας προς τη Γ.Σ. της 6/6/2019 για ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ από την αξιολόγηση.

Με τον νόμο 4547/18 η κυβέρνηση επιδιώκει να εφαρμόσει τις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις και κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ στην εκπαίδευση, εισάγοντας ξανά την αξιολόγηση τόσο σε επίπεδο στελεχών όσο και σε επίπεδο σχολικής μονάδας.
Η Υπουργική Απόφαση 1816/ΓΔ4/11-1-2019 για τον “Προγραμματισμό και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων” προωθεί τον ασφυκτικό έλεγχο και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας συγκροτώντας τους όρους μιας διαδικασίας που καμία σχέση δεν έχει με εσωτερικές και ανατροφοδοτικές παιδαγωγικές λειτουργίες. Φιλοδοξεί να εμπεδώσει την περίφημη “κουλτούρα αξιολόγησης”, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την ατομική αξιολόγηση, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί στην κατηγοριοποίηση και τον ανταγωνισμό μεταξύ των σχολείων μέσα από τη συλλογή συγκρίσιμων αριθμητικών στοιχείων αναφορικά με τα προγράμματα που υλοποιεί κάθε σχολείο μέσα στα πλαίσια της αυτονομίας της σχολικής μονάδας. Καλλιεργεί μια “κουλτούρα λογοδοσίας” που μόνο στόχο έχει τη μετακύλιση των ευθυνών του κράτους και την απαλλαγή του από τις υποχρεώσεις του απέναντι στη δημόσια εκπαίδευση, και τελικά την υποταγή του σχολείου στους νόμους της αγοράς.
Η αξιολόγηση των στελεχών λειτουργεί στοχευμένα προς αυτό τον στόχο και μαζί με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών- η βάση της οποίας έχει ήδη τεθεί με το νέο “προσοντολόγιο”- στόχο έχουν τη χειραγώγηση και συμμόρφωση στο αντιδραστικό σχέδιο για τη δημόσια παιδεία.
Η πλειοψηφία της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ) εκφράζει, στηρίζει και αποδέχεται αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του εκπαιδευτικού κινήματος ενώ υποσκάπτει κάθε προσπάθεια αγώνα μέσα από την απραξία και την έμμεση ή άμεση νομιμοποίηση των επιλογών της κυβέρνησης. Συγκαλύπτει τον αξιολογικό χαρακτήρα της υπουργικής απόφασης για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση, μιλά για “καλή αξιολόγηση” και υπερασπίζεται την αυτοαξιολόγηση, υιοθετώντας μια στάση αντιδραστική που λειτουργεί αποτρεπτικά σε κάθε προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα, ενός αγώνα απολύτως απαραίτητου απέναντι στην επέλαση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τις πολιτικές δυνάμεις των μνημονίων.
Απαιτούμε να καταργηθεί όλο το υπάρχον αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο για την αξιολόγηση!
  • Κηρύσσουμε απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης στελεχών και αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων που προβλέπονται από το νόμο 4547/18 και την Υπουργική Απόφαση 1816 /ΓΔ4/11-1-2019 με τίτλο «Προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων»
  • Καλούμε τα Δ.Σ. της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να πάρουν αποφάσεις απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και να προχωρήσουν σε όλα τα οργανωτικά μέτρα προετοιμασίας του κλάδου για τη μάχη αυτή
  • Καλούμε τους Συλλόγους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις στις Γενικές τους Συνελεύσεις, τις οποίες θα στηρίξουν οργανωτικά μέσα από συλλογική και συντονισμένη δράση και αγώνα
  • Καλούμε κάθε αντιπρόσωπο στην 88η Γ.Σ. της ΔΟΕ και στο 19ο Συνέδριο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης και να ψηφίσει ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης